بزرگمردان خیر و نیکوکار طایفه راکی برجویی

بسم الله الرحمن الرحیم

بناهای عام المنفعه در طایفه راکی برجوئی

الف: قدمگاه امیرالمومنین (ع) واقع در روستای یکمهه

در سالهای پایانی حکومت احمد شاه قاجار، بزرگمردی خیر و نیکوکار و متدین، از تیره ارزانی وند طایفه راکی برجوئی، بنام شیخ داود متولی براساس رویایی صادقانه دریافت که در نزدیکی روستای محل ستش (یکمهه)، قدمگاه حضرت امیرالمومنین علی (ع) وجود دارد. لذا محلی را که در خواب دیده بود در حضور تعدادی از بزرگان همتبار خویش حفر نمود و پس از کنکاش فراوان به سنگ نوشته ای کهن در چند متری زیر زمین دست یافت که با خطوط عربی موید قدمگاه این امام همام بود. از این رو چون به صحت و صداقت رویای خویش اطمینان یافت، بدنبال معماری برای تجدید این بنای مقدس و مذهبی بود، که روزی معماری از اهالی شوشتر با وسایل کارش به روستای یکمهه وارد شد و از اهالی روستا نشانی شیخ داود متولی راکی را درخواست داشت. وی پس از دیدار شیخ داود به وی گفت که دیشب در رویا امیرالمومنین (ع) به او امر کرده که برای ساختن قدمگاه به یاری شیخ داود راکی بیایم و اکنون در خدمت گذاری حاضرم. از این رو به همت شیخ داود متولی و با هنر معمار مزبور بقعه ای با گنبدی شبیه به گنبد مقبره دانیال نبی در محل کشف سنگ نوشته ساخته شد. در پی این حرکت نیکوکارانه بسیاری از بزرگان راکی برجوئی وصیت نمودند که پس از مرگ در این مکان مقدس به خاک سپرده شوند. لازم به توضیح است که با همت شیخ داود متولی و فرزندانش (شیخ علی خاکسار و شیخ حاتم متولی) که راه پدر را ادامه دادند، بنیه مذهبی طایفه راکی برجوئی بیش از پیش تقویت گردید. (مستند به اسناد و تحقیقات میدانی دکتر عیسی شجاعی)

ب: پل حاج میرزا خان شجاعی راکی

حاج میرزا خان شجاعی از تیره ارزانی وند طایفه راکی برجوئی، یکی از متمولین متدین و نامدار بختیاری در دوره معاصر بود، که پس از مشاهده مصایب فراوان عشایر و روستائیان همجوار رودخانه زاینده رود (واقع در محدوده شهر سودجان و دهستان تنگ گزی) چهارمحال و بختیاری و بعد از آنکه بارها غرق شدن احشام و بعضا خانواده های آنان را مشاهده نمود، بنا بر اعتقادات عمیق مذهبی و روح خدا پرستانه ای که داشت، به بنای پلی مستحکم و زیبا در این محل همت گماشت. وی در فاصله بین سالهای 1335 تا 1339، با صرف هزینه هنگفت از ثروت شخصی خویش و بدون اخذ هیچگونه کمک از دولت وقت یا اشخاص دیگر و با بهره گیری از دانش مهندسین خارجی و ایرانی، این پل تاریخی، که شهرستان کوهرنگ و شهر سودجان چهارمحال و بختیاری و شهرستان های فریدن و چادگان اصفهان را به یکدیگر متصل مینماید را بنا نمود. لازم به توضیح است که معمار این پل زیبا زنده نام حاج خزئل قبادی راکی از اولاد طهماسب خان بود و کارگران بسیاری از طوایف و روستاهای همجوار در حدود سه سال بر روی آن کار کرده اند، از جمله کارگران زحمت کشی از شهر سودجان و از طایفه راکی برجوئی. امروزه هر رهگذر ضمن عبور از روی این پل، با قرائت فاتحه، دسته گلی زیبا به روح پرفتوح حاج میرزا خان شجاعی راکی، این خیر نیکوکار بختیاری تقدیم می نماید. ناگفته نماند زنده نام حاج میرزا خان شجاعی با وقف بخشی از املاک فراوان خویش، هزینه تعمیر و نگهداری پل را نیز درنظر گرفته بود. شایان ذکر است که دو سنگ نوشته در دو سوی پل در گذشته نصب بود که نام بانی پل و سال ساخت آن را مشخص مینمود، که شوربختانه برخی افراد معلوم الحال آن را از بین برده اند و اکنون پل فاقد تابلویی با نام بانی پرهیزگار و متدین آن است. (مطالب فوق مستند به اسناد رسمی و موقوفات پل حاج میرزا خان شجاعی و مصاحبه دکتر عیسی شجاعی با حاجیه تاج خانم شجاعی، تنها فرزند بانی این پل تاریخی می باشد).

نازم آن دستی که نیکی ساز کرد / صد گره از کار مردم باز کرد

آنچه می ماند بجز آثار نیست / بهتر از خدمت به مردم کار نیست

ج: حمام عمومی روستای گرم دره (قاسموند)

حاج حسن قاسمی از تیره قاسموند طایفه راکی برجوئی، یکی از بزرگمردان خیر و نیکوکار در منطقه بختیاری بود، که در سال 1339 با هزینه شخصی خود، بر بنای یک حمام عمومی در روستای گرم دره (دره گرم قاسموند) همت گماشت و با ساخت حمام مذکور، خدمت بزرگی به مردم منطقه ییلاقی راکی نمود. لازم به توضیح است که، این حمام از سال 1340 تا سال 1357، که روستای مزبور بر اثر رانش زمین، تخریب و خالی از سکنه شد، بصورت مستمر فعال بود. اکنون مخروبه این بنای عام المنفعه، یاد آور روح بزرگ و با ایمان این بزرگمرد تاریخ راکی و بختیاریست. (تحقیقات میدانی دکتر عیسی شجاعی)